Walk in Bukit Panjang

Voor Nederlands, scroll naar beneden 😉

 

What happens when you go for a walk in an area far from the city center (as far away as you can get in Singapore)? You meet people who actually say ‘hi’ when you pass them!

Here, in the center, everything is about business and money. Making contact is mostly about finding potential clients and not about just having a chat about who you are, where you come from and what you’re up to.

So this was a very nice experience.

These two people are making nicely looking walking sticks from tree branches by scrubbing them against a stone until the bark is completely gone.

A bit further along the same path, a few men were walking in a fast pace (just like us). These men showed the way to the track where we wanted to go and along the way one of them told us that they are walking this route every Tuesday, Thursday and Saturday as an exercise. They meet each other at the carpark, where they can refill their water bottle and use the restroom, after their walk.

It was great fun when we arrived at the carpark with these men. They were happy to pose for the picture and the others, who saw it happen, were laughing. They wanted to know whether or not Nel was my mother. We are both blonde and theoretically she could have been my mom, but no, we are not even family. Nel told them she knows she looks like an ‘auntie’ and the laughing started all over again.

They showed us the path once more and we said goodbye.

After a while we found two men, sitting under an overpass. They don’t live there but they have some plants growing here. There used to be a lot more people growing their own herbs and vegetables here, Nel told me, but they are gone now this place seems to be in the middle of a construction zone. The uncles wouldn’t allow me to take a photo of them, but this is what they’ve built for worshipping.

 

 

Wat gebeurt er als je gaat wandelen in een gebied ver uit het stadscentrum (zo ver je kunt in Singapore)? Je ontmoet mensen die je gedag zeggen als je ze passeert!

Hier, in het centrum, gaat alles over zaken en geld. Contact maken gaat meestal over het vinden van potentiële klanten en geen gewoon praatje over wie je bent, waar je vandaan komt en wat je plannen zijn.

Dus dit was een fijne ervaring.

Deze twee mensen maken mooie wandelstokken van boomtakken door ze langs een steen te schuren tot de bast er helemaal vanaf is.

Een stukje verder langs hetzelfde pad, liepen een aantal mannen in een stevig tempo (net als wij). Deze mannen wezen ons de weg naar het pad dat we wilden lopen en onderweg vertelde één van hen ons dat ze deze route elke dinsdag, donderdag en zaterdag lopen als oefening voor de conditie. Ze zien elkaar na hun rondje bij de parkeerplaats waar je je waterfles kunt vullen en gebruik kunt maken van het toilet.

Het was heel grappig toen ook wij bij de parkeerplaats aankwamen. De mannen wilden graag voor de foto poseren en de mannen die het zagen gebeuren, lachten. Ze wilden weten of Nel mijn moeder was. We zijn beiden blond en in theorie zou ze mijn moeder kunnen zijn, maar nee, we zijn niet eens familie. Nel zei dat ze weet dat ze er uit ziet als een ‘auntie’ waarop een nieuw lachsalvo losbarstte.

Ze wezen ons nogmaals het juiste pad waarna we ze gedag zeiden.

Een poosje later vonden we twee mannen onder een snelweg viaduct. Ze wonen er niet, maar ze hebben er wat planten groeien. Volgens Nel waren er een stuk meer mensen die hun eigen groenten en kruiden hier kweekten, maar ze zijn er niet meer. De plek lijkt ook temidden van een constructie gebied te zijn. De heren wilden niet dat ik hen op de foto zette, maar dit is wat ze hebben gemaakt om hun goden te aanbidden.