Voor Nederlands, scroll naar beneden
Everybody seems to worry a lot about traveling by plane. But the dead man’s ride from the airport to the hotel, is actually the most dangerous part of the trip. Although I assume all taxi drivers have a license, to me their driving skills are nothing more than just controlling a car. The speed limit is easily exceeded by far and overtaking happens where ever there’s a small space left on the road. But maybe the fact that not more accidents happen, is in the knowledge of every driver, that no one else can drive either…
After a 45 minutes drive, we reached the shore where we took a boat to Lone Island. And that’s where we stayed for 3 days. ‘Unfortunately’ we didn’t have the right plug to charge our phones, so we had to rely on non-digital pastime like a book. Apart from reading, a lot happened this weekend. Cicades gave away some serenades, Bas was hit by a falling coconut (luckily it only hit his foot), shells I used to collect when I was young, walked by carried by their little residents, we had some swims (in the sea and in the pool), we ate breakfast, lunch and dinner and we slept the night away with the sound of the sea in the background.
Life doesn’t always need to be so hard…
Iedereen lijkt zich veel zorgen te maken over reizen met het vliegtuig. Maar de dodemansrit van het vliegveld naar het hotel, is eigenlijk het gevaarlijkste deel van de reis. Hoewel ik er vanuit ga dat alle taxi chauffeurs hun rijbewijs hebben, is hun rijvaardigheid in mijn ogen niet meer dan het bedienen van een auto. De snelheidslimiet wordt met gemak ruim overschreden en inhalen gebeurt daar waar nog een beetje ruimte is op de weg. Maar misschien hangt het feit dat er niet meer ongelukken gebeuren wel samen met het inzicht van de bestuurders dat niemand kan rijden.
Na drie kwartier rijden, kwamen we bij de kust waar we een boot namen naar Lone eiland. En dat is waar we drie dagen bleven. ‘Helaas’ hadden we niet de goede oplader mee voor onze telefoons, dus we moesten het doen met niet-digitaal tijdverdrijf zoals een boek. Naast lezen, gebeurde er erg veel dit weekend. Cicades gaven het ene na het andere concert, Bas werd geraakt door een vallende kokosnoot (gelukkig alleen op z’n voet), schelpen die ik vroeger verzamelde, liepen allemaal voorbij, gedragen door hun bewonertjes, we hebben een paar keer gezwommen (in zee en in het zwembad), we hebben ontbeten, geluncht en op het strand gedineerd en we hebben klokje rond geslapen met het geluid van de zee op de achtergrond.
Soms hoeft het leven even niet zo moeilijk te zijn…
